centuri/o PIV1 centurioserĉi 'centurio' [centuri.0o] 1.[centuri.0o.MIL] En Romio, taktika militista unuo, kiu principe devus konsisti el el 100 kavalerianoj aŭ infanterianoj (reale la nombro variis, kaj kutime ĝi estis malpli granda): Pilato ordonis al la legiestro pretigi du centuriojn el la Italia kohorto [1]. roto1kohorto1 2.[centuri.0o.POL] En Romio, elekta aŭ konskripcia unuo administra liveranta centurion1 da militistoj. 1. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, ĉap. 2ª angle: century beloruse: цэнтурыя germane: Centuria pole: centuria ruse: центурия centuriestro PIV1 serĉi 'centuriestro' [centuri.0estro] En Romio, oficiro komandanta centurion1: ĉe la fonto la centuriestro haltigis la soldatojn, ĉar la momento venis [2]. centestro2. H. Sienkewicz, tr. Lidia Zamenhof: Quo vadis, ĉap. 71ª angle: centurion beloruse: цэнтурыён ĉine: 百夫長 [bǎifūzhǎng] germane: Centurio pole: centurion, setnik ruse: центурион administraj notoj