kohorto
- 1.
Dekono de romia
legio:
la kohorto kaj la milestro kaj la oficistoj de la Judoj
kaptis do Jesuon kaj ligis lin
[1].
en la posto de la palaco, kie, veninte al Jerŝalaim kun la prokuratoro,
kvartiris la Unua kohorto de la XII Fulma legio
[2];
kontraŭ tuta kohorto eĉ Herkulo estas malforta
PrV
.
- 2.
- (figure)
Multnombra aro da kunbatalantoj, subtenantoj, samideanoj:
kaj tiujn [reformistojn] sekvis kaj sekvas
la kohorto de la senĉapeligistoj
[3].
bando2,
roto3
1.
La Nova Testamento, S. Johano 18:12
2. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 2
3. Boris Kolker: Vojaĝo en Esperanto-lando, G. Waringhien: Kaj tamen ni ĝin atingis!, leciono 26a
2. Mihail Bulgakov, trad. Sergio Pokrovskij: La majstro kaj Margarita, 2
3. Boris Kolker: Vojaĝo en Esperanto-lando, G. Waringhien: Kaj tamen ni ĝin atingis!, leciono 26a
- angle:
- 1. cohort 2. cohort
- beloruse:
- 1. кагорта 2. кагорта
- bulgare:
- 1. кохорта
- ĉeĥe:
- kohortace, napomenutí, pokárání
- ĉine:
- 1. 队列 [duìliè] 2. 群組 [qúnzǔ]
- france:
- 1. cohorte (romaine) 2. cohorte (fig.), cortège (fig.), foule, troupe
- germane:
- 1. Kohorte 2. Haufen (Menschen), Schar (Menschen)
- itale:
- 1. cohorte
- japane:
- 歩兵隊 [ほへいたい], 一団 [いちだん], 一群 [いちぐん]
- katalune:
- cohort
- nederlande:
- cohort, cohorte
- pole:
- kohorta
- rumane:
- cohortă
- ruse:
- когорта
- slovake:
- kohortácia, napomenutie, pokarhanie
- ukraine:
- когорта