celibat/o Far3 celibatoserĉi 'celibato' [celibat.0o] [celibat.0o.KRI] Promeso rezigni pri edziĝo: tiuj strangaj soldatoj, kiuj ne manĝis viandon kaj vivis celibate [1]; mi parolis pri […] la disputoj de la transsubstantiatio, de la celibato, de la meso kaj de la konfesado [2]; vana estis la aserto de iuj episkopoj, ke kompreneble oni tute ne rajtas kulpigi la celibaton pri tiaj krimoj [3]; tiu vorto klare diras, ke […] ĉiu kristano estas sacerdoto, negrave ĉu infano, viro, virino, en geedzeco aŭ celibateco [4]. fraŭleco 1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, Ĉapitro VII2. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Kvara Ĉapitro3. Monato, Stefan Maul: Katolikaj skandaloj, 20104. Monato, Vinko Ošlak: Ĉu baldaŭ du katolikaj eklezioj?, 2013 angle: celibacy beloruse: бязжэнства, бясшлюбнасць, цэлібат ĉine: 独身主义 [dúshēnzhǔyì] france: célibat germane: Zölibat pole: celibat, bezżeństwo ukraine: целібат, безшлюбність administraj notoj