^*blov/i ^UV

1.

[blov.0i.ntr]

(ntr)
Puŝi, ekmovi la aeron iamaniere: fortega vento blovas [1]; falis pluvo, kaj […] blovis ventoj [2]; la aŭtuna vento jam blovis tra la truoj de la tegmento [3]; la vento blovis en ŝian mantelon, kiu etendiĝadis ĉiuflanken simile al granda velo [4]; ili ekblovis per la trumpetoj [5]; mi blovis sur la ardantajn karbojn, ili prilumis lian krete blankan vizaĝon, kiu de tio iom ruĝetiĝis [6]; la malgranda knabo devis longe […] vaporblovi sur la fenestrojn, por ricevi truon, tra kiu li povus rigardi [7]; mi blovis al ili en la faŭkon tiel, ke ili lernis teni la bekon fermita [8]; blovi per la korno de ribelo [9]. blovinstrumento, spiri

2.

[blov.0i.tr]

(tr)
Puŝi la aeron sur aŭ en ion: [li] blovis sian teon, por ĝin iom malvarmigi ^BdV ; la vento blovis la velojn kaj la ŝipo glitis facile [10]; [mi la] sablon turnoblovis alten en formo de grandaj kolonoj [11]; ŝi reblovas en li la fajron de l’ venĝemo ^Ifigenio ; elblovi ^Fab3 ; transblovi ^Fab3 ; ĉirkaŭblovi [12]. eksciti, flamigi

[blov.0o.KOMUNE]

Puŝo de aero: diru al mi, ĉu ni parolos pri la vetero kaj blovo, aŭ ĉu ni estos sinceraj [13].

[blov.0ado.KOMUNE]

Granda aŭ daŭra puŝo de aero: la neĝa blovado (neĝa ventego) fariĝis tiel forta, ke la malgranda knabo ne povis plu rekoni la manon antaŭ la okuloj [14]; aŭdiĝis blovado de delikata venteto [15].

[blov.0ajxo.KOMUNE]

La aero, spiraĵo, odoro, kiu estas eligata aŭ alportata de la blovado: kovrita de tuko el blanka neĝa blovaĵo ^Marta . aromo, haladzo, parfumo

[blov.0ilo.KOMUNE]

Speciala ilo por blovi: li revigligis la fajron per blovilo; la blovilo bruldifektiĝis, la plumbo malaperis en la fajro [16]. balgo

(tr)

[blov.cxirkaux0i.KOMUNE]

Ĉirkaŭi blovante, blovi al la ĉirkaŭo de: la akra vento ĉirkaŭblovis lian korpon [17].

(tr)

[blov.dis0i.KOMUNE]

Disigi per blovo: ili estas kiel grenventumaĵo, kiun disblovas la vento [18]; Saul disblovigis per trumpeto (sciigis) tra la tuta lando […] [19]; (figure) disblovi la iluziojn de iu.

(ntr)

[blov.dis0igxi.KOMUNE]

Disiĝi aŭ diseriĝi en la ĉirkaŭa aero; malaperi: Disbloviĝas laŭ la vento / Ŝiaj densaj brunaj haroj... [20].

(tr)

1.

[blov.en0i.KOMUNE]

Blovi al la interno de...: Li enblovis en lian nazon spiron de vivo [21]; la diablo enblovis al li spliton en la okulon [22]; enblovis vento tiel glacia, ke ŝajnis, ke ĝi venas rekte de la suda poluso [23].

2.

[blov.en0i.FIG]

(figure) Inspiri, sugeste komuniki: tra pluraj generacioj, vjetnamaj artistoj scipovis enblovi novan spiriton per elpensado de novaj teknikoj [24].

(tr)

[blov.for0i.KOMUNE]

Forigi per blovo: la vento forblovis de mia kapo la ĉapon [25]; se la tempo forblovis, ni jam helpi ne povas ^PrV ; la florkronojn […] la vento forblovis de la tomboj [26]; (figure) ĉirkaŭ la buŝo ludis infana rideto, mi ne povis ĝin forblovi [27].

[blov.tra0o.KOMUNE]

Fluo da aero, kiu trairas ejon aŭ lokon de iu flanko al alia kontraŭa: la trablovoj estas ĉiam danĝeraj por la sano.

(tr)

[blov.plen0i.KOMUNE]

Ŝveligi, pufigi per blovo: la meleagro plenblovis sin per ĉiuj fortoj [28]; iliaj vangoj aspektis multe pli plenblovitaj ol antaŭe [29]; plenblovi la lipojn (malŝate) ^PrV ; plenblovi sin de malhumileco [30].

(ntr)

[blov.spir0i.KOMUNE]

Blovi elspirante: la maljuna ĉevalo […] svingadis la voston, spirblovadis kaj […] vane penis kuri pli rapide [31].

(tr)

Eksciti blovante: blovekscitante la fajron ^Marta .

(tr)

Estingi blovante: mi rajtis blovestingi la lanternon, per kiu li lumigis sian vojon al ni, kaj li montrigis al si miajn ludaĵojn kaj dancis francan dancon kun mia favorata pupo [32].