bitum/o 1JED bitumoserĉi 'bitumo' [bitum.0o] Nigre bruna terpeĉo, uzata por tegaĵo de stratoj kaj tegmentoj: la brikoj fariĝis por ili ŝtonoj, kaj la bitumo fariĝis por ili kalko [1]; en Selenica troviĝas dumiljara minejo de tre bonkvalita bitumo, kiu estis uzata i.a. por pavimi la bulvardojn de eŭropaj ĉefurboj [2]; la alunskisto estas skisto penetrita per karbo kaj bitumaj substancoj [3]. asfalto, gudro, peĉo, terpeĉo 1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Genezo 11:32. Monato, Bardhyl Selimi: Riĉa tero, malriĉa popolo3. Vikipedio, Skisto angle: bitumen beloruse: бітум bulgare: битум ĉeĥe: bitumen, zemní vosk, živice france: bitume germane: Bitumen hebree: בִּיטוּמֵן, זפת hungare: bitumen indonezie: bitumen japane: 瀝青 [れきせい], ビチューメン katalune: betum (asfalt natural) nederlande: bitumen pole: bitum ruse: битум slovake: bitúmen, živica ukraine: бітум bitumiserĉi 'bitumi' [bitum.0i] (tr) [bitum.0i.kovri] Kovri aŭ ŝmiri per bitumo: antikve oni bitumis la kadavrojn por konservi ilin [4]. 4. Vikipedio, Mumio beloruse: пакрываць бітумам france: bitumer, bituminer hebree: לזפת hungare: bitumenez, aszfaltoz japane: 瀝青で舗装する [れきせいでほそうする] katalune: embetumar nederlande: bitumineren pole: bitumować, pokrywać bitumem ruse: покрывать битумом administraj notoj