Batu/o Batuo ↝serĉi 'Batuo' [batu.0o] Ĉingisido (1208–55), filo de Ĝoĉio, nepo de Ĉingisĥano; estro de la tutmongola militiro tra la orienta kaj meza Eŭropo (1246–43); ekde 1246 la ĥano de la norda parto de la Ĝoĉia apanaĝo (la posta „Ora Hordo“): danke al siaj militistaj kapabloj Batuo-Ĥano baldaŭ sukcesis akiri pli da teritorio okcidente, komence li konkeris la nordajn bordojn de la Nigra maro [1]. Rim.: Pelĉason oni ankaŭ nomas batuo. 1. Vikipedio, Ora Hordo angle: Batu beloruse: Батый bulgare: Бату (хан) france: Batu, Batou germane: Batu (Khan) hungare: Batu itale: Batu Khan ruse: Батый slovake: Batu administraj notoj ~o: Mankas dua fontindiko.