^*atest/i ^PV

(tr)

1.

[atest.0i.JUR]

Certigi fakton, kiel vidinto, aŭdinto aŭ eksciinto: atesti la senkulpecon de la akuzito; via buŝo atestas kontraŭ vi per tio, ke vi diris: mi mortigis […] [1]; la signoj de iliaj vizaĝoj atestis kontraŭ ili [2]; multaj malvere atestis kontraŭ li, kaj iliaj atestoj ne akordiĝis [3]; multnombra parencaro atestis pri lia ĉeesto tie ^ChB ; mi povus atesti, ke la ambasadoro mensogas ^ChM ; Dio povas atesti, ke mi miaflanke enportis en tion ne pli da laboro, ol kiom mi laŭ mia malforta povo devis fari [4].

2.

[atest.0i.KOMUNE]

Pruvi, montri: ĉio atestis pri bonhaveco kaj bona gusto [5]; atesti, surbaze de rigora ekzameno, la kapablon instrui Esperanton je supera nivelo ^EeP ; la petanto gluas la marketon sur la leteron kaj tiamaniere atestas sian membrecon ^EeP ; Faust devas esti juna, ĉar tion postulas la spektaklo, kaj devas esti maljuna, ĉar tion atestas la teksto de la monologo ^KFl ; ĉi tiuj eventoj atestis pri avanco de magmo al la supraĵo kaj pri ebla baldaŭa erupcio ^Kon11 ; griza barbo saĝon ne atestas ^PrV . manifesti

[atest.0o.KOMUNE]

Ago, vortoj, dokumento, per kio oni atestas ion: ni faru interligon, mi kaj vi, kaj ĝi estu atesto inter mi kaj vi [6]; ne parolu kontraŭ via proksimulo malveran ateston [7]; Franca Esperanto-Instituto […] liveras kvin kategoriojn de atestoj, de elementa grado ĝis diplomo ^EeP ; ĉies atestoj akordis, kio estas maloftaĵo en policaj esploroj ^ChB ; unua atesto estas la vesto ^PrV ; sendemanda ekprotesto estas ofte kulpatesto ^PrV .

[atest.0anto.JUR]

Persono, kiu certigas, ke li ĉeestis, vidis, konstatis ion: unu atestanto ne sufiĉas, por kondamni homon al morto [8]; mi vokas Dion kiel atestanton [9]; la leĝo postulas ke estu atestanto dum mi traserĉas la oficejon ^ChB ; mi ne volis havi atestanton al mia konfeso, eĉ ne mian amikon ^KKr ; la atestantoj de Jehovo ^EeP ; (figure) malnovaj remparoj […] estas nun ĉi tie la lastaj videblaj atestantoj de la hejmo de via juneco [10].

[atest.0ilo.JUR]

Objekto, plejofte oficiala dokumento, kiu atestas pri iu situacio, rajtigo, agnosko: post sukcesa ekzameniĝo la studinto ricevas atestilon kiu certigas la rezultojn de la ekzameno [11]; la ĝisnuna pozicio de la lingvoscienco [estas] la plej malbona atestilo, kiun ĝi povis doni ne al Esperanto, sed al si mem ^Ret ; mi neniam malŝatis pli naŭze paperon, ol ĉi tiun inversan morto-atestilon, kiu pruvas al la mortintoj mian kompatindan vivantan staton ^VaK ; havi tiun KER-atestilon donas plurajn avantaĝojn ^Kon11 . diplomo

[atest.geedzigx0ilo.POL]

Atestilo pri dato kaj loko de geedziĝo de homoj, ordinare kun subskribo de atestantoj kaj aliaj apartaĵoj: ĉe la fino de la geedziĝo, ĉiu paro ricevas geedziĝatestilon [12].

[atest.naskigx0ilo.POL]

Atestilo pri dato kaj loko de ies naskiĝo, ordinare kun mencio de gepatroj kaj aliaj apartaĵoj: la arkitekto sukcesis havigi al ŝi falsajn […] naskiĝ-atestilon, familian dokumentaron, ktp ^ChB ; kontrolu la naskiĝatestilojn kaj aliajn dokumentojn de la kandidatoj [13].

^PIV1

[atest.sxargx0o.EKON]

frajtleterokonosamento