artefakt/o SPIV artefaktoserĉi 'artefakto' [artefakt.0o] [artefakt.0o.ARKE] Artefaritaĵo, objekto prilaborita por iu celo aŭ uzo kontraste al aĵo rezultanta de natura procezo: ritaj artefaktoj el tombo 268 de la tombejo Ĝarkutan 4B [1]; usona firmao planas levi la vrakon kune kun la oro kaj diversaj restantaj artefaktoj [2]; (figure) laŭ lia opinio kritiko tute ne okupiĝu pri didaktiko, ĝi mem kreu artefaktojn – jen bela celo por la kritiko [3]. fosilio 1. V. I. Ionesov: Kulturo kaj socio de Norda Baktrio, Scienca Revuo, 1992:1 (43), p. 3a-8a2. Monato, Elson B. Snow: Trez-oro submara, 20043. Julij Muraŝkovskij: Kien fluas roj’ Castalie, II. Pri kio temas? beloruse: артэфакт, штучны выраб ĉine: 人工产物 [réngōngchǎnwù], 人工產物 [réngōngchǎnwù], 人工制品 [réngōngzhìpǐn], 人工製品 [réngōngzhìpǐn], 手工艺品 [shǒugōngyìpǐn], 手工藝品 [shǒugōngyìpǐn], 文物件 [wénwùjiàn] france: artefact germane: Artefakt hebree: דבר אומנות pole: artefakt, coś nienaturalnego ukraine: артефакт, творіння людських рук, сліди людських рук administraj notoj