apert/a ^PV

Malfermita: ĉiuj estas en frako […] la vento trafajfas la spacojn, kiujn niaj korpomembroj lasas apertaj [1]; (figure) la Eklezio, subtenante la klopodojn de la sociaj tavoloj kaj de la politikaj fortoj, donos sian apertan kontribuon, precipe per prezentado de sia socia instruo kaj disponigante siajn instituciojn por la eduko de novaj generacioj [2].

(malofte)

1.

[apert.0i.ntr]

(ntr)
Esti malfermita: For, Johano! ― ŝparu bravon ― ⫽ La pord' apertas ― per la koridor', ⫽ Kiun vi ofte paŝis, trovu savon ― ⫽ Jen la ŝlosilo ― ⫽ For ― adiaŭ ― for! [3]; la tuta redakcio apertas al ĉiuspeca kunlaborado [4].

2.

[apert.0i.tr]

(tr)
(evitinde) Malfermi, apertigi: li volis ekparoli, jam apertis buŝon [5]; plenanime mi celis vin, tutkorpe mi apertis min por vi [6]; ies mano apertis pordeton inter du vojaĝ-invite luksaj vagonoj [7].

(tr)
(malofte)

Malfermi: en kelkaj esceptaj lokoj aperas esprimoj tro modernaj […] ekz-e vortoj kiel „far“ aŭ „apertigi“ [8]; Vi kiu apertigis niajn korojn ĝis la kono pri vi [9].

Aperturo, malfermaĵo: Vi nun baraktas en mallum' ⫽ Kaj vian plenan glason ŝutas ⫽ En apertaĵon de l' kolum' [10]; Li alkuris barilon, apertaĵon trovis, ⫽ Kiel lup’ en ŝafejon, mallaŭte sin ŝovis [11].