antagonism/o JED antagonismoserĉi 'antagonismo' [antago.0o] (malofte) [antago.0o.KOMUNE] Daŭra, nesolvebla konflikto inter kontraŭaj fortoj, principoj, partioj; opozicio inter antagonistoj: estas granda antagonismo inter la propagandistoj kiuj volas kiel eble plej facilan, kaj la literaturistoj, kiuj volas kiel eble plej esprimkapablan lingvon [1]; inter la kamparanoj kaj pastroj ekzistas ia profunda antagonismo [2]; ĉu estas eble, ke areto da personoj pensu, sentu kaj agu universale home […] en mondo disŝirata de sennombraj antagonismoj [3]? dialektiko2 Rim.: Laŭ BL: Prefere diru aktiva kontraŭeco. 1. [K. Kalocsay]: Leterkesto, Literatura Mondo, 1925-01, p. 17a2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XII3. Ivo Lapenna: Retoriko, Aldono angle: antagonism beloruse: антаганізм ĉeĥe: antagonizmus, nesmiřitelný protiklad, rozpor, soupeření ĉine: 乖张 [guāizhāng], 乖張 [guāizhāng], 不一致性 [bùyīzhìxìng] france: antagonisme germane: Antagonismus, Gegensätzlichkeit, Gegensatz, Widerspruch, Widersprüchlichkeit hebree: יריבות, שנאה hispane: antagonismo japane: 敵対 [てきたい], 対立 [たいりつ], 反目 [はんもく] pole: antagonizm, przeciwieństwo ruse: антагонизм slovake: antagonizmus, rozpor ukraine: антагонізм, непримиренні протиріччя antagonismaserĉi 'antagonisma' [antago.0a] (malofte) [antago.0a.KOMUNE] Karakterizata de daŭra nesolvebla konflikto: antagonismaj fortoj; la ĉefa kaŭzo de la ekesto de ŝtato estas la dividiĝo de la primitiva, senklasa socio en malamikajn, antagonismajn klasojn [4]; la tendenco al disfalo kaj la tendenco al unueco […] estas nenio alia ol manifestiĝo de du antagonismaj kategorioj de faktoroj, kiuj seninterrompe – sed ne kun la sama efiko en ĉiu epoko kaj en ĉiu medio – influas la lingvon [5]. kontraŭa 4. I. Lapenna: Marksisma koncepto pri ŝtato kaj juro, 5. Ivo Lapenna: Retoriko, Unua Parto beloruse: антаганістычны france: antagonique, antagoniste (adj.) germane: antagonistisch, gegensätzlich hebree: בעויינות pole: antagonistyczny, nieprzyjazny administraj notoj