ans/o Fab1 ansoserĉi 'anso' [ans.0o] [ans.0o.tenilo] Kurba elstara kaj nemovebla tenilo de objekto, por preni, porti, tiri, levi aŭ malfermi ĝin: anso de ujo, vazo, kruĉo, korbo, tirkesto, pordo, klapo; tie staris ansopoto kun ardantaj karboj kion ili tie nomas „marito“ [1]; senbrue ĝi eltiris la stangon, singarde ĝi forprenis la ŝtipeton kiu estis ŝovita sub la anson [2]; li estu maldika kiel drateto kaj elasta kiel angilo por tragliti tra taso-anso, ŝlosiltruo, pordotrueto, murfendeto RabistFab . ŝi premis la rustiĝintan anson tiel longe ĝis ĝi cedis kaj la pordo malfermiĝis [3]; ĉe la pordo ekmoviĝas la anso, Ĥlestakov paliĝas kaj kuntiriĝas [4]. Rim.: Simplaj malnovaj pordomalfermiloj ofte konsistis el tenilo kaj butono1.b (kiel en la bildo), per kies premo oni levis la aliflankan klinkon). Nuntempe la L-formajn pordomalfermilojn oni foje ankaŭ nomas klinko, i.a. pro la influo de la germana. [WD] malnova pordanso ĉe pordego en Fira, Santorini, Grekujo CC BY-SA 4.0 [5] 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Kupra porko2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 4, Filino de la marĉa reĝo3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino4. N. V. Gogol, trad. L. L. Zamenhof: La Revizoro, Akto dua5. Dietmar Rabich, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Santorin_(GR),_Fira_--_2017_--_2569.jpg angle:[ans.0o.rim] knob, handle beloruse: ручка, дзяржальна ĉeĥe: držadlo, rukojeť, ucho nádoby ĉine: 句柄 [jùbǐng], 執手 [zhíshǒu], 执手 [zhíshǒu] france: poignée (pour saisir), anse (poignée) germane: Henkel, Griff, Klinke (Tür), Knauf (Tür) hebree: ידית hispane: asa hungare: fogantyú, fogó (pl. lábasé), fül (pl. lábasé) japane: 取っ手 [とって] nederlande: oor (v.kopje) ruse: ручка, рукоятка slovake: kľučka, ucho (nádoby) ukraine: ручка, рукоятка, вухо (кошика, посудина і т.п.) administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.