^*torf/o

^*torfo

: Spongeca substanco, samnatura kiel karbo, estiĝanta en marĉoj pro malkomponiĝo de vegetaĵoj, loke uzata kiel bruligaĵo: laŭ li, la konstrumetodo de la muroj, verŝajne faritaj el torfo, estas tipe nordnorvega [1].

1. G. MacAoidh: Frua irlanda migrado al Islando, Monato, 1998:7, p. 22a

angle:: peat
beloruse:: торф
ĉeĥe:: rašelina
ĉine:: 泥炭 [nítàn], 泥煤 [níméi]
france:: tourbe
germane:: Torf
hispane:: turba (sustancia)
hungare:: tőzeg
japane:: 泥炭 [でいたん]
katalune:: torba
nederlande:: turf
pole:: torf
portugale:: turfa
ruse:: торф
slovake:: rašelina
ukraine:: торф

torfejo, torfokampo

: Loko kie troviĝas torfamasoj: la torfokampoj estas la lokoj, kie kreskas la specoj de graminaco kaj ciperaco, kiuj ĉiujare amasigas siajn restaĵojn [2].

2. Ŝ. Hori: La Volvotigo de Amikeco, 1965

angle:: peat bog
beloruse:: тарфянік, тарфянішча
ĉeĥe:: slatina, slatinné rašeliniště
ĉine:: 泥煤沼 [níméizhǎo]
france:: tourbière
germane:: Torfmoor
hispane:: turbera
hungare:: tőzegláp
japane:: 泥炭地 [でいたんち], 泥炭坑 [どろたんこう]
katalune:: torbera (jaciment)
nederlande:: veenderij
pole:: torfowisko
ruse:: торфяник
slovake:: rašelinisko, rašelinište
ukraine:: торфовище, торфовисько

administraj notoj

~ejo, ~okampo: Mankas dua fontindiko.