tonik/o
toniko
- beloruse:
- тоніка
- ĉeĥe:
- tónika
- france:
- tonique (ina subst.)
(subst.)
- germane:
- Tonika, Grundton
- itale:
- tonica (sost.)
- japane:
- 主音 [しゅおん], キーノート, 強壮剤 [きょうそうざい]
- nederlande:
- stamtoon
- pole:
- tonika, tonacja
- portugale:
- tônica
- slovake:
- tonikum
- ukraine:
- тоніка, основний тон, основна частота, тонізуюча речовина, тонізуючий засіб, тонік (напій)
tonika
- beloruse:
- танічны
- france:
- tonique (adj.)
- itale:
- tonico (agg.)
- japane:
- 主音の [あるじおとの], 強壮にする [きょうそうにする]
- nederlande:
- betr. hebbend op de stamtoon
- pole:
- toniczny, w tonacji
- portugale:
- tônico
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~a
:
Mankas fontindiko.
~a
:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
La baza tono
de gamo:
en antikva kaj mezepoka Barato la arto de muziko kaj danco ĉiam estis tre rekte
ligita al […] fiksa sono, toniko
[1].
toniko (vigligilo)