toniko
- 1.
- Medikamento kun vigliga, fortiga efiko, kontraŭ korpa malforto: mi donu al ŝi tonikon por ŝin refortigi [1]; aprezata delonge kiel spirita toniko, priskribata kiel fonto de juneco […], mielo estas vaste uzata de homoj [2].
- 2.
- Refreŝiga ĥininhava amara klara limonado: mi iras al taverno kaj drinkas tekilon, aŭ ĝinon sen toniko [3].
1.
Cao Xueqin, trad. Xie Yuming: Ruĝdoma sonĝo, ĉapitro 74a, volumo 2a, p.
567a
2. Juan Carlos Montero Medina: Mielo ― Utiloj kaj ecoj de vera panaceo, Monato, 2018/10, p. 22
3. Grigori L. Arosev: Nerekonebla, Monato, 2001/05, p. 26
2. Juan Carlos Montero Medina: Mielo ― Utiloj kaj ecoj de vera panaceo, Monato, 2018/10, p. 22
3. Grigori L. Arosev: Nerekonebla, Monato, 2001/05, p. 26
- angle:
- 2. tonic water
- beloruse:
- 1. тонік, танізуючы сродак 2. тонік (напітак)
- ĉeĥe:
- tónika
- ĉine:
- 2. 汤力水 [tānglìshuǐ], 湯力水 [tānglìshuǐ], 滋补品 [zībǔpǐn], 滋補品 [zībǔpǐn]
- france:
- 1. tonique (vira subst.) (subst.)
- germane:
- 1. Tonikum 2. Tonicwasser
- hungare:
- 1. erősítő(szer), tonizáló(szer)
- itale:
- 1. tonico (sost.)
- japane:
- 主音 [しゅおん], キーノート, 強壮剤 [きょうそうざい]
- nederlande:
- 1. tonicum
- pole:
- 1. tonik
- portugale:
- 1. tônico
- ruse:
- 1. тоник, тонизирующее средство
- slovake:
- tonikum
- ukraine:
- тоніка, основний тон, основна частота, тонізуюча речовина, тонізуючий засіб, тонік (напій)
tonika
- Vigliga, refortiga.
- beloruse:
- танізуючы
- ĉine:
- 补品 [bǔpǐn], 補品 [bǔpǐn]
- france:
- tonique (adj.)
- germane:
- tonisch
- hungare:
- erősítő, tonizáló
- itale:
- tonico (agg.)
- japane:
- 主音の [あるじおとの], 強壮にする [きょうそうにする]
- nederlande:
- tonisch, versterkend, opwekkend
- pole:
- tonizujący
- portugale:
- tonificante
- ruse:
- тонизирующий