tint/i

^*tinti

(ntr)

1.: Interfrapiĝante soni per metaleca, vitreca sono: gloru Lin per tintantaj cimbaloj [1]; [ili] iras kaj koketas, kaj tintas per ĉenetoj sur la piedoj [2]; la glavoj kaj armaĵoj […] kraktintis [3]; Mi venigos […] tian malbonon, ke ĉe ĉiu, kiu tion aŭdos, ektintos en ambaŭ liaj oreloj [4]; la tintanta fera ringo vekas el la sonĝoj de la libereco [5]; ĉiuj teleroj tintis [6]; mi aŭdas, ke mia hakilo tintas [7]; mi dancis […] tiel, ke ĉiuj sonoriletoj tintis [8]. klaki, sonori, tin-tin, vibri²
2.: (figure) Mallerte ludi muzikilon: iom tinti sur fortepiano ŝi povas ^Marta; tiuj […] tintas sur psalteroj, pensante, ke ili estas muzikistoj egalaj al David [9].

1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Psalmaro 150:5
2. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jesaja 3:16
3. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, malnova domo
4. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, II. Reĝoj 21:12
5. Frederiko Schiller, trad. L. L. Zamenhof: La rabistoj, Akto Kvara
6. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Fluganta kofro
7. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Ruĝaj ŝuoj
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 1, Ĝardeno de la paradizo
9. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Amos 6:3-5

angle:: tinkle, jingle, clink
beloruse:: 1. бразгаць, дрынькаць, брынькаць 2. дрынькаць, брынькаць
ĉeĥe:: břinkat, cinkat, klinkat, řinčet
ĉine:: 叮鈴 [dīnglíng], 叮铃 [dīnglíng]
france:: 1. sonner, tinter
germane:: 1. klirren, klackern 2. klimpern
hungare:: 1. cseng, kong, csörög, kolompol, koccan 2. pötyög (hangszeren), klimpírozik
itale:: 1. rintoccare, tintinnare, vibrare (risuonare) 2. strimpellare
japane:: チンチンと鳴る [チンチンとなる], カチャカチャ鳴る [カチャカチャなる]
nederlande:: rinkelen, kletteren, tingelen
pole:: 1. brzdąkać, brzdękać, brzęczeć, dzwonić 2. brzdąkać
portugale:: 1. tinir, retinir
ruse:: 1. бряцать, бренчать, звякать, звякнуть 2. бренчать
slovake:: cvendžať, rinčať, štrngať
ukraine:: брязкати, бряжчати, дзвякати, дзенькати

: Iom akuta, metaleca aŭ vitreca sono de io frapata: li […] ĉirkaŭita de granda sekvantaro de generaloj, kun bruo kaj tinto eniris en la […] salonon [10]; al unu ŝvelis la lango kaj lipoj, alia havis tintadon en la oreloj kaj nigrajn makulojn antaŭ la okuloj [11].

10. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 3, ĉapitro 1a
11. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 2, Ĉapitro XIX

angle:: tinkle, jingle, clink
beloruse:: бразганьне, бразгат, дзынканьне
ĉeĥe:: hučení v uších, ušní šelesty
ĉine:: 玎 [dīng], 吰 [hóng]
france:: tintement
germane:: Geklirr, Klingeln
hungare:: csengés, bongás, csörgés, kolompolás, koccanás
itale:: rintocco, tintinnio, squillo (di telefono o campanello)
japane:: チンチン鳴る音 [チンチンなるおと], カチャカチャという音 [カチャカチャというおと]
pole:: brzdęk
slovake:: hučanie v ušiach
ukraine:: брязкання, брязкіт, бряжчання, дзвякання, дзвенькіт, дзенькіт, дзенькання

(tr)

: Estigi tinton ekzemple frapante metalaĵon, vitron...: ĉiuj babilis, ridis, tintigis la glasojn [12]; unu el ili leviĝis, alvenis kun sia glaso, tintigis ĝin al la mia kaj tostis [13].

12. Monato, Julian Modest: La piano, 2014
13. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, unua libro, ĉapitro 18a

: Frapinstrumento aŭ ornamaĵo, malplena metala sfereto kun ena bulo, kiu skuate estigas sonon: faru […] ĉirkaŭe sur ĝia malsupra rando, kaj inter ili ĉirkaŭe orajn tintilojn [14]; tintiloj de la ĉevaloj [15]; li rakontis pri la lumaj vintraj noktoj, kiam la tintiloj de la glitveturiloj tintadis [16]; la tintilo de la klaŭno tintis kaj asertis, ke ĝi estas la sonorilo de preĝejo [17].

14. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 28:33
15. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Zeĥarja 14:20
16. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, monteto de elfoj
17. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ŝtono de la saĝuloj