subjunktivo
- Verba modalo ne ekzistanta en Esperanto kaj montranta, ke iu propozicio dependas de alia kaj ke iu ago estas konceptata kiel dependa de alia ago, do kiel duba kaj necerta. la subjunkcio „che” (= „ke” en Esperanto) ĝenerale postulas la subjunktivon en la itala, sed ne ĉiam en aliaj latinidaj lingvoj [1]; ne gravas scii la subjunktivon de verboj, la ĉefurbojn de fremdaj landoj […], la signifon de la platona mondo de la ideoj aŭ de lia mito pri la kaverno [2]. konjunktivoke, se, volitivo, kondicionalo
1.
Monato, Garvan Makaj': Kerno de la itala lingvo
2. Monato, Roberto Pigro: En rubujon, kulturo kaj lingvo de Italio
2. Monato, Roberto Pigro: En rubujon, kulturo kaj lingvo de Italio
- angle:
- subjunctive
- beloruse:
- умоўны лад
- ĉeĥe:
- spojovací způsob, subjunktiv
- ĉine:
- 假設語氣 [jiǎshèyǔqì], 假设语气 [jiǎshèyǔqì]
- france:
- subjonctif
- germane:
- Subjunktiv, Konjunktiv
- hispane:
- subjuntivo
- hungare:
- kötőmód, coniunctivus
- japane:
- 接続法 [せつぞくほう]
- katalune:
- subjuntiu
- nederlande:
- subjunctief, conjunctief, aanvoegende wijs
- perse:
- وجه التزامی
- pole:
- tryb łączący
- rumane:
- conjunctiv
- ruse:
- сослагательное наклонение
- slovake:
- spojovací spôsob, subjunktív
- ukraine:
- умовний спосіб