registro
- 1.
-
Orgena fajfilaro de unu speco, de unu sonkoloro, ampleksanta plurajn oktavojn kaj ŝaltebla per
unu movo:
registro 16'-a malfermita, registro 8'-a fermita.
Rim.: La vorto devenas el mezlatina ‚registrum‘, t.e. tirŝnuro de sonorilaro, de orgeno.
- 2.
- Absoluta amplekso de voĉo aŭ muzikilo de plej malalta al plej alta tonoj, kiujn ĝi kapablas sonigi: la mezaj registroj estas baritono ĉe viroj kaj mezosoprano ĉe virinoj [1]; kantisto, kies voĉa registro estis kvin oktavoj [2]. voĉo4
- beloruse:
- 1. рэгістар 2. рэгістар
- germane:
- 1. Register (Orgel) 2. Register (Stimme), Stimmumfang
- hispane:
- 2. registro
- japane:
- 登録簿 [とうろくぼ], 登記簿 [とうきぼ], 台帳 [だいちょう], 記録表 [きろくおもて], 声域 [せいいき], 音域 [おんいき]
- nederlande:
- 2. register
- ruse:
- 2. регистр