parcelo
- 1.
-
Areo, kiun oni povas aparte
aĉeti, farmi, heredi:
Manase ricevis dek parcelojn
[1];
li kaŝe aĉetis parcelon da grundo proksime al la konstruotaj domoj
[2].
katastro
akro, akreo,
hubo,
terpeco - 2.
-
Areo, apartigita de tuta
bieno por prizorgado:
laŭlonge-laŭlarĝe etendiĝis tuboj […] per tiuj oni kondukis la akvon
por akvumi la parcelojn, ĉar la rizo postulas tre malsekan humon
[3];
la florkampo dispeciĝis al parceloj: bluaj, flavaj kaj ruĝaj kvadratoj amasiĝis
unu apud la alia
[4];
en sia apuddoma parcelo el 9 aroj li aranĝis japanstilan
ĝardenon
[5].
bedo,
kampo1.a
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Josuo 17:5
2. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 4. Konstante Frapante.
3. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Dua Ĉapitro
4. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Tria Ĉapitro
5. L. Straznickas: Entuziasmulo pri Japanio, Monato, jaro 2002a, numero 5a, p. 26a
2. Cezaro Rossetti: Kredu min, sinjorino!, 4. Konstante Frapante.
3. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Dua Ĉapitro
4. Sándor Szathmári: Vojaĝo al Kazohinio, Tria Ĉapitro
5. L. Straznickas: Entuziasmulo pri Japanio, Monato, jaro 2002a, numero 5a, p. 26a
- angle:
- parcel (of land)
- beloruse:
- надзел (зямлі), дзялянка
- ĉeĥe:
- parcela, pozemek
- ĉine:
- 宗地 [zōngdì]
- france:
- parcelle (terrain), terrain
- germane:
- Parzelle, Flurstück, Grundstück
- hungare:
- telek, parcella
- japane:
- 一区画 [ひとくが], 一筆 [いっぴつ]
- nederlande:
- perceel, kavel
- pole:
- parcela, działka
- portugale:
- parcela (de terreno), lote
- ruse:
- земельный участок, надел, парцелла
- slovake:
- pozemok
- ukraine:
- парцела, парцеля, земельна ділянка, наділ
disparceligi, disparceli
(tr)
- Dividi bienon en parcelojn.
- angle:
- divide (land) into lots
- beloruse:
- дзяліць (зямлю на надзелы)
- france:
- lotir (un terrain)
- germane:
- parzellieren, in Flurstücke aufteilen
- hungare:
- parcelláz, kimér (földet)
- nederlande:
- verkavelen
- pole:
- rozparcelować
administraj notoj
dis~igi, dis~i:
Mankas dua fontindiko.
dis~igi, dis~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
dis~igi, dis~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.