^*lake/o ^UV

1.

Hejma servisto ĉe riĉuloj, ordinare portanta livreon: ŝi estis sen kaleŝo, sen lakeoj, kaj vestita per siaj malbelaj vestoj [1]; mi fariĝis lakeo de Kavaliro de Malto [2]; lakeo malfermis la duoblan pordon, kaj ekkriis per voĉo sonora: – ŝia markizina Moŝto estas servita [3]. grumo, paĝio¹

2.

(figure) Humilaĉa homo sen memestimo; vola helpulo de fiuloj: la burĝaro kaj ĝiaj socialfaŝistaj lakeoj estos definitive neniigitaj ^Metrop ; elirantaj de la kunveno, subpremitaj per la kapitulaco sen batalo, nin oni superŝutis per la insultoj – Lakeoj! – oni kriis al ni, supozante, evidente, ke ni estas la sindikataj funkciuloj, – gardohundoj ^Metrop ! flatulo, sbiro, sklavo²