*kompetenta
- 1.
- (iu)
Kapabla solvi ian aferon aŭ plenumi ian taskon aŭ oficon,
pro sufiĉaj tiurilataj konoj:
mi rekomendas la diversajn lernolibrojn kaj vortarojn, multe
pli bonajn kaj pli vastajn […] eldonitaj de niaj plej
kompetentaj amikoj
[1]
kompetenta kritikisto, profesoro, komitato;
pri laboroj maldiligenta, pri festoj plej kompetenta
PrV
;
li estas kompetenta kiel besto pri arĝento
(vd spiko)
PrV
;
[li] estas multe pli kompetenta en aferoj militaj ol en
literaturo
FK
.
kapabla - 2.
- (io) Devenanta de kompetentulo; plenumita kun kompetenteco: kompetentaj (fidindaj) informoj; kompetenta esploro[2], helpo, respondo; estas bone listigi tie ĉi nur kelkajn elektitajn tradukitajn verkojn, kiuj estas samtempe tradukoj kompetentaj aŭ pli ol nur kompetentaj [3].
- 3.
Rajtanta koni iun aferon, esprimi sian
opinion pri ĝi:
kompetenta devas esti de nun, ne la aŭtoro aŭ
ia alia persono
[4];
(figure)
sole kompetentaj tiam devos esti la leĝoj
ellaboritaj de la plimulto
DL
;
(figure)
oni povas trovi tiun ŝtofon en kompetentaj
(koncernaj) magazenoj
FK
.
1.
L. L. Zamenhof: Fundamento de Esperanto, Antaŭparolo
2. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Vortaroj
3. Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plum-amikoj, Tradukoj
4. Edmond Privat: Vivo de Zamenhof, 9
2. L. L. Zamenhof: Lingvaj Respondoj, 4. Vortaroj
3. Marjorie Boulton: Ne nur leteroj de plum-amikoj, Tradukoj
4. Edmond Privat: Vivo de Zamenhof, 9
- angle:
- competent 1. competent, able, adept, capable, efficient, proficient, qualified
- beloruse:
- дасьведчаны, кампэтэнтны
- ĉeĥe:
- kompetentní, oprávněný, povolaný, příslušný, schopný
- ĉine:
- 強幹 [qiánggàn], 得力 [délì], 称职 [chènzhí], 能干 [nénggàn], 行 [xíng]
- france:
- 1. compétent (qui s'y connaît), qui s'y connait, capable (compétent), qualifié (capable) li estas ~a kiel besto pri arĝento: il n'y connaît rien. 2. compétent (fait avec compétence) 3. compétent (qui a le droit d'en connaître)
- germane:
- 1. kompetent, geeignet 2. kompetent 3. zuständig, autorisiert
- japane:
- 適任の [てきにんの], 有能な [ゆうのうな], 資格のある [しかくのある], 権限のある [けんげんのある], 所管の [しょかんの], 管轄の [かんかつの]
- nederlande:
- competent, deskundig
- pole:
- 1. kompetentny 2. miarodajny 3. obeznany, potrafiący, zdolny
- portugale:
- competente, habilitado, abalizado, autorizado
- rumane:
- competent, abilitat
- ruse:
- компетентный 1. сведущий
- slovake:
- kompetentný, oprávnený, povolaný
- tibete:
- མཁས་པོ་
- ukraine:
- компетентний, знаючий
kompetenti
- beloruse:
- быць дасьведчаным, быць кампэтэнтным
- france:
- être compétent, être capable, avoir compétence (pour), s'y connaître, s'y entendre, être qualifié
- pole:
- kompetentnym być, znać się
- rumane:
- concureze să
- ruse:
- быть сведущим, быть компетентным
kompetento
- Kompetenteco: kelkaj kontribuoj rivelas grandan kompetenton [6].
6.
Carlo Minnaja: Du akademioj kune, Monato, 2002/01, p. 26
- angle:
- competence, ability, qualification
- beloruse:
- дасьведчанасьць, кампэтэнтнасьць
- ĉeĥe:
- kompetence, kompetentnost, působnost
- ĉine:
- 才干 [cáigàn], 两把刷子 [liǎngbǎshuāzi], 功力 [gōnglì], 才能 [cáinéng], 能力 [nénglì], 道行 [dàohéng]
- france:
- compétence, aptitude, capacité (aptitude), qualification (aptitude)
- germane:
- Kompetenz, Eignung, Sachverstand
- japane:
- 力量 [りきりょう], 能力 [のうりき]
- nederlande:
- competentie, deskundigheid
- pole:
- kompetencja, umiejętność, zdolność
- rumane:
- competență
- ruse:
- компетентность, осведомлённость (iu)
- slovake:
- kompetencia, pôsobnosť
kompetenteco
-
Eco de kompetenta homo aŭ afero:
en [tiu afero] mi posedas nenian kompetentecon
Marta
;
afekti kompetentecon;
la verkoj, kiujn mi eldonos persone, ne devas havi pli da
kompetenteco (fidindeco), ol la verkoj de iu
alia
DL
.
kompetento
- angle:
- competence, ability, qualification
- beloruse:
- дасьведчанасьць, кампэтэнтнасьць
- ĉeĥe:
- kompetence, oprávněnost, pravomoc, příslušnost, působnost
- ĉine:
- 才干 [cáigàn], 两把刷子 [liǎngbǎshuāzi], 功力 [gōnglì], 才能 [cáinéng], 能力 [nénglì], 道行 [dàohéng], 专业技能 [zhuānyèjìnéng]
- france:
- compétence, aptitude, capacité (aptitude), qualification (aptitude)
- germane:
- Kompetenz
- japane:
- 適性 [てきせい], 適格 [てきかく], 資格 [しかく], 管轄権 [かんかつけん]
- nederlande:
- competentie, deskundigheid
- pole:
- kompetencja, umiejętność, zdolność
- rumane:
- expertiză
- ruse:
- компетентность, осведомлённость (iu)
- slovake:
- oprávnenosť, právomoc, príslušnosť
- ukraine:
- компетентність, поінформованість
kompetentulo
-
Kompetenta homo:
kun kvin aŭ ses teknikaj vortoj, oni kredigas sin kompetentulo;
trovinte kompetentulon pri la guarao-lingvo, kiu samtempe konis la
teritorion, ni direktis la kanuon kun eksterboata motoro al
Mariusa
[7];
efektiva artkompetentulo diris, ke ili estas pentritaj
de majstra mano
[8].
fakulo,
specialisto,
talentuloinstrui,
metio
7.
Werner Schad: Orinoko-delto: Indianoj,
marĉoj, arbarego, Monato, 2000/11, p. 20
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ĉio sur sian ĝustan lokon!
8. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Ĉio sur sian ĝustan lokon!
- angle:
- connoisseur, expert
- beloruse:
- знаўца, экспэрт
- ĉeĥe:
- odborník, oprávněná osoba, povolaná osoba, znalec
- ĉine:
- 能手 [néngshǒu], 行家 [hángjiā], 达人 [dárén], 內行 [nèiháng], 高手 [gāoshǒu], 好手 [hǎoshǒu], 专家 [zhuānjiā], 专业人才 [zhuānyèréncái]
- france:
- connaisseur, expert, pro (expert), personne qui s'y connaît, personne qualifiée
- germane:
- Sachverständiger, Fachmann
- japane:
- 適任者 [てきにんしゃ], 適格者 [てきかくしゃ], 有能な人 [ゆうのうなじん], 学識経験者 [がくしきけいけんしゃ]
- nederlande:
- deskundige, expert
- pole:
- ekspert, znawca, kompetentna osoba
- rumane:
- profesorul
- ruse:
- компетентный человек, знаток
- slovake:
- odborník, oprávnená osoba, povolaná osoba, znalec
- ukraine:
- компетентна людина, знавець
nekompetenta, malkompetenta
- Kiu ne solvas aferon, ne plenumas taskon pro nehavo de necesa sciaro, rajto, kvalifiko: ŝi estis ankoraŭ tro nesperta en la bagatelaĵa kalkulado de la malriĉuloj kaj tro nekompetenta pri tiu svarmo da ĉiutagaj detalaĵoj Marta ; ĉu vi kredas ke li fariĝus malkompetenta pri prudento kaj justeco kaj ĉiu alia virto? [9]; kiu estas tiu, kiu kovras malkompetente la plej altan decidon? [10]; pri la tekniko kaj programado mi malkompetentas [11].
9.
Platono trad. D. Broadribb: La Respubliko, Parto 6
10. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ijob 42:3
11. B. Kolker: Pri Interreto per simplaj vortoj, Boris Kolker: Vojaĝo en Esperanto-lando, leciono 26a
10. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Ijob 42:3
11. B. Kolker: Pri Interreto per simplaj vortoj, Boris Kolker: Vojaĝo en Esperanto-lando, leciono 26a
- beloruse:
- некампэтэнтны, неабазнаны, недасьведчаны
- ĉeĥe:
- nekompetentní, neoprávněný, nepovolaný, nepříslušný
- ĉine:
- 无能 [wúnéng], 力不勝任 [lìbùshèngrèn], 不能勝任 [bùnéngshēngrèn]
- france:
- incompétent (adj.), incapable (adj.), inapte, nul (adj., incompétent), non qualifié (inapte)
- germane:
- inkompetent, unfähig, ungeeignet, ahnungslos
- japane:
- 無能な [むのうな], 不適格な [ふてきかくな], 資格のない [しかくのない], 権限のない [けんげんのない], 管轄外の [かんかつがいの]
- pole:
- niefachowy
- rumane:
- ineficace
- ruse:
- некомпетентный, несведущий
- slovake:
- nekompetentný, nepovolaný
- ukraine:
- некомпетентний
nekompetenteco, malkompetenteco
- Manko de la necesaj scioj, de la kapablo por iu tasko: al tio aldoniĝis nekompetenteco kaj eĉ kontraŭesperantistaj agoj [12].
12.
B. Kolker: Esperantaj memorigaj lokoj en Moskvo, Boris Kolker: Vojaĝo en Esperanto-lando, leciono 5a
- beloruse:
- некампэтэнтнасьць
- ĉeĥe:
- neschopnost
- ĉine:
- 无资格 [wúzīge], 不明状况 [bùmíngzhuàngkuàng], 毫不猜疑 [háobúcāiyí], 无能 [wúnéng]
- france:
- incompétence, impéritie, inaptitude, incapacité, absence de qualification
- germane:
- Inkompetenz, Ahnungslosigkeit
- japane:
- 無能力 [むのうりょく], 不適格 [ふてきかく], 無資格 [むしかく], 管轄違い [かんかつちがい]
- pole:
- niefachowość
- rumane:
- incompetență
- slovake:
- neschopnosť
nekompetentulo, malkompetentulo
- beloruse:
- некампэтэнтны чалавек, дылетант
- ĉine:
- 不中用 [bùzhōngyòng], 俗家 [sújiā], 非专业人员 [fēizhuānyèrényuán]
- france:
- incompétent (subst.), incapable (subst.), nul (subst., incompétent), nullité (personne nulle)
- germane:
- Laie, Ahnungloser
- pole:
- ignorant, dyletant
- rumane:
- persoană săracă