^*ĵus

(adverbo)

Adverbo indikanta tre, aŭ kiel eble plej, proksiman antaŭan tempon, „momenton antaŭ nun^1.a“ aŭ „momenton antaŭ tiam“: mi ĵus alvenis; li ĵus elrampis el la ova ŝelo ^PrV ; eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita [1]; tre frue en la unua tago de la semajno ili venis al la tombo, kiam la suno ĵus leviĝis [2]; mi ĵus diris al vi, kaj vi ne atentis, kial vi volas denove ĝin aŭdi [3]? ĵusnaskitaj suĉinfanoj [4]; la bonaj feinoj de la vivo ĉiuj alportis al la ĵusnaskito siajn donojn [5]; la ĵus disvolviĝintan lekanton ili tute ne rimarkis [6]; la horloĝo sur la granda preĝeja turo ĵus batis la kvinan horon [7]; knabineto, tiel pura, kvazaŭ ŝi ĵus eliris el bano [8]; la akvo forte ekmoviĝis, ĵus ĝi estis ankoraŭ klara kiel spegulo [9]; mi ĵus balais kaj metis ĉion en ĝustan lokon, kaj vi ĉion malordigas [10]; la kato en sia blanka kaj flava vesto […] ĵus vekiĝis kaj oscedis post la dolĉa dormo ^IK ; li ĵus atingis la edziĝotaŭgan aĝon, kiam li okaze trafis en lavotan tolaĵon kune kun ŝtrumpa rubando [11]. ĝuste², tuj¹

Ĵus okazinta: la ĵusa (ĵus aperinta, plej laste aperinta) numero de gazeto; la miskompreniga el-mia-vidpunkta artikolo de ĵusa aŭgusto provizore konsistigas la apenaŭ supereblan kulminon de la bedaŭrinda tiurubrika degenero [12]; tiu libero de parolo ne estas vere absoluta, kiel pruvas aliaj ĵusaj novaĵoj, ekzemple la fermo de […] radiostacio […] konata pro politikaj opinioj kontraŭaj al Bush kaj al grandaj entreprenoj [13]; teritorioj okupataj dum la ĵusa konflikto [14]. freŝa.