*frunt/o

*frunto

1.
ANA Superokula parto de la vizaĝo inter la tempioj: ŝtonon ĵetis [li] kaj trafis la Filiŝton en lian frunton [1]; la faraono aŭskultis kun sulkigita frunto (malkontenta) [2]; la Feniciano ankoraŭ unu fojon ekfrapis la plankon per la frunto (riverencis) [3]; subite li frapis sin je la frunto (kp ekmemori, ekkompreni) [4]; li sidiĝis, frotis la frunton kvazaŭ vekita el profunda dormo [5]; li faris al ŝi sur la frunto kaj sur la brusto la signon de kruco [6]; dikaj gutoj da ŝvito fluadis de ŝia frunto [7]; [ŝi] kisis nin sur la frunto, kaj ni denove faris mallaŭtan preĝon [8]; ne iru okuloj super la frunton PrV .
2.
ZOO Simila parto de la kapo ĉe bestoj.
VD: Ne konfuzu kun: fronto.
angle:
forehead, brow
beloruse:
лоб
bulgare:
чело
ĉeĥe:
čelo
ĉine:
1. 眉宇之間 [méiyǔzhījiān], 額頭 [étóu], 顙 [sǎng], 前額 [qiáné], 脑门 [nǎomén]
france:
front (anat.)
germane:
1. Stirn
hispane:
frente
hungare:
homlok
indonezie:
dahi
itale:
fronte (anat.)
japane:
[ひたい], 前頭部 [ぜんとうぶ]
katalune:
front
nederlande:
voorhoofd
perse:
پیشانی
pole:
czoło
portugale:
1. fronte, testa 2. fronte, testa
ruse:
лоб
slovake:
čelo
svede:
panna (anat.)
ukraine:
чоло, лоб

fruntosto

ANA
Osto de la homa skeleto, formanta la antaŭan parton de la kranio. SIN:fruntaloVD:parietosto, okcipitosto, temporalo.
angle:
frontal bone
beloruse:
лобная костка
ĉeĥe:
čelní kost
france:
os frontal
germane:
Stirnknochen
hispane:
frontal
hungare:
homlokcsont
itale:
osso frontale
japane:
前頭骨 [ぜんとうこつ]
katalune:
(os) frontal
nederlande:
voorhoofdsbeen
perse:
استخوان پیشانی
pole:
kość czołowa
portugale:
frontal, coronal
ruse:
лобная кость
slovake:
čelná kosť
svede:
pannben
ukraine:
лобова кістка

fruntaĵo

ARKIPV (arkaismo)
Frontono: la mezan parton de la fruntaĵo dividas kvar […] fenestroj kun jonaj kolonoj [9].
angle:
pediment
beloruse:
франтон
ĉine:
端侧 [duāncè]
germane:
Stirnseite
hispane:
frente
hungare:
homlokzat
itale:
frontone
katalune:
frontó
nederlande:
fronton
perse:
سنتوری
pole:
fronton
svede:
fronton

administraj notoj

~osto: Mankas fontindiko.
~osto: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.