defetism/o PIV1

defetismo

(malofte)
Rezignemo pro nefido je la venkopovo de si aŭ de sia partio: ni interpaciĝu kun Antissa – terura defetismo [1]! vortoj amaraj, kiuj en la Lapenna-epoko estus stampitaj „defetismaj“ [2]. VD:despero, malkuraĝo, malvenkemo, rezignacio, toleremo
1. Sándor Szathmári: Satiraj rakontoj, la falsa aŭguro
2. Monato, Carlo Minnaja: Tridek jaroj da saĝo, 2003
angle:
defeatism
beloruse:
паражэнчы настрой, капітулянцкі настрой, нявер'е ў свае сілы
ĉeĥe:
defétizmus, malodušnost, nevíra v úspěch, poraženectví
ĉine:
失敗主義 [shībàizhǔyì]
france:
défaitisme
germane:
Defätismus
hebree:
תְבוּסְתָנוּת
hispane:
derrotismo
katalune:
derrotisme
perse:
شکست‌باوری
pole:
defetyzm
portugale:
derrotismo
slovake:
neviera v úspech
ukraine:
дефетизм

administraj notoj