vladik/o vladikoserĉi 'vladiko' [vladik.0o] [vladik.0o.RANGO] En malnova Ĉeĥujo titolo de libera gentestro povanta uzi armojn, sed ne alkalkulata al nobeloj: do, kiam venos vi, vladika moŝt', / kun soldatar' al sankta Vyšehrad? [1]; Bivoj prepariĝis por reveni hejmen, en sian vilaĝon, kies vladiko li estis [2]. 1. J. Zeyer, trad. T. Pumpr: Neklan, en: Ĉeĥa kaj Slovaka Antologio, 19352. A. Jirásek, trad. J. Vondroušek: Malnovaj mitoj ĉeĥaj, 1984 france: vladik pole: władyka administraj notoj