1vink/o JED vinkoserĉi 'vinko' [vink.0o] Genro el familio apocinacoj (Vinca), kun ĉiamverdaj folioj kaj violbluaj kvinpetalaj floroj: densa vinko volviĝas ĉirkaŭ la malnovaj ruĝaj muroj, folio ĉe folio [1]; iom da vinko el la tombo de la najbaro etendas ĉi tien sian fingron, por tamen iom ornami la lokon [2]. eta vinko 1. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 2, Neĝa reĝino2. H. C. Andersen, trad. L. L. Zamenhof: Fabeloj, vol. 3, Bona humoro angle: periwinkle, vinca beloruse: барвенак ĉeĥe: barvínek, brčál france: pervenche germane: Immergrün hispane: vinca hungare: meténg, télizöld japane: ツルニチニチソウ latinece: Vinca nederlande: maagdepalm pole: barwinek portugale: pervinca ruse: барвинок slovake: zimozeleň ukraine: барвінок administraj notoj