valent/o PVEF valentoserĉi 'valento' [valent.0o] 1.[valent.0o.KEM] Valoro, indikanta, kiom da hidrogenatomoj povas ligiĝi kun atomo. divalento, kvaternara 2.[valent.0o.LIN] Nombro de komplementoj, kiun vorto — precipe verbo — normale havas: „pluvas“ estas nul-valenta: ĝi regas nek subjekton, nek ion alian; tio estu instigo al estontaj gramatikistoj ... prilabori teorion pri la verbaj valentoj kaj la verba regado [1]. 1. M. Duc Goninaz: La Nova Plena Ilustrita Vortaro, Antaŭparolo, p. 27a angle: valence, valency beloruse: 1. валентнасьць (хім.) 2. валентнасьць (лінгв.) ĉeĥe: mocenství, valence, vazba ĉine: 配价 [pèijià], 配價 [pèijià], 化合价 [huàhéjià], 化合價 [huàhéjià] france: 1. valence (chimie) 2. valence (linguistique) germane: 1. Valenz hispane: 1. valencia hungare: 1. vegyérték 2. valencia (igéé) itale: 1. valenza (ch.) 2. valenza (ling.) japane: 原子価 [げんしか] katalune: valència nederlande: 1. valentiegetal, waardigheid (valentie) 2. valentie (taalk.) perse: 1. والانس، ظرفیت (شیمی) pole: 1. wartościowość portugale: 1. valência 2. cebolinha ruse: 1. валентность slovake: mocenstvo, valencia ukraine: валентність valentaserĉi 'valenta' [valent.0a] [valent.0a.KEM] Rilata al la valento. beloruse: валентны itale: valente (ch.) katalune: valent nederlande: betr. de valentie pole: walencyjny administraj notoj ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. ~a: Mankas dua fontindiko. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.