umlaÅt/o umlaÅtoserÄi 'umlaŭto' [umlauxt.0o] [umlauxt.0o.FON] VokalÅanÄo, palatigo de vokaloj (precipe a, o, u): en la Äermanaj lingvoj umlaÅto i.a. formas multnombron, kiel en man â men, Gast â Gäste, Mutter â Mütter. Rim.: Oni ne konfuzu la fonetikan fenomenon umlaÅto kun la diakrito tremao: en la germana Gans â Gänse ni kaj aÅdas umlaÅton kaj vidas tremaon, dum en la angla goose â geese estas nur umlaÅto. angle: umlaut beloruse: ÑмлÑÑÑ Äine: åé³ç¬¦ [fÄnyÄ«nfú] finne: umlaut, vokaalinmukaus france: umlaut hungare: umlaut itale: umlaut katalune: dièresi nederlande: umlaut (klantverschuiving) pole: przegÅos portugale: metafonia, umlaut ruse: ÑмлÑÑÑ, пеÑеглаÑовка ukraine: ÑмлÑÑÑ administraj notoj ~o: Mankas fontindiko. ~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.