ulem/o SPV ulemoserĉi 'ulemo' [ulem.0o] [ulem.0o.ISL] Klerulo, konanto de la islamaj sciencoj precipe religiaj kaj juraj: de tiu malproksima tempo la tabako estas la plezuro … de la ulemoj, kiuj instruas la saĝecon [1]. mulao1. Ludoviko Lazaro Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la lingvo Esperanto, 2, la naskiĝo de la tabako ĉeĥe: ulema finne: ulema (islamin uskonoppinut) france: ouléma, uléma indonezie: ulama itale: ulema japane: ウラマー, イスラム法学者 [いすらむほうがくしゃ] katalune: ulema pole: ulema (mahometański teolog) ruse: улем slovake: ulema ukraine: улем (богослов) administraj notoj