triglif/o PIV2 triglifoserĉi 'triglifo' [triglif.0o] Elemento de dorika friso, ŝtonplato, skulptita per du plenaj internaj kaj du eksteraj duonaj kaneloj, en imito de la origina trabfino: super tiu arbaro brilis koloraj triglifoj, el timpanoj elstaradis skulptitaj figuroj [1]; en la klasika dorika ordo de la arkitekturo de antikva Grekio kaj poste la Romia Imperio frisoj konsistis el alternaj metopoj kaj triglifoj [2]. triglifo inter du metopoj laŭ dorika ordo PD [3] 1. Henryk Sienkiewicz, trad. Lidia Zamenhof: Quo Vadis, Ĉapitro II2. Vikipedio, Friso3. Deutsche Fotothek: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Fotothek_df_tg_0003599_Architektur_^_dorische_Ordnung_^_Triglyph.jpg angle: triglyph beloruse: трыгліф france: triglyphe germane: Dreischlitz hispane: triglifo, tríglifo itale: triglifo katalune: tríglif nederlande: triglief, driespleet pole: tryglif portugale: tríglifo ruse: триглиф ukraine: тригліф administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.