2tog/o JED togoserĉi 'togo' [tog.0o] [tog.0o.TEKS] Ceremonia vira robo de la antikvaj Romianoj, konsistanta el vasta lana tuko, kiun oni drapire volvis ĉirkaŭ la korpo, lasante libera la dekstran brakon: li havis blankan togon, sur la kapo ruĝe-blankan kufon kun ora serpento, en la mano longan bastonon [1]; eliris homo, nealta, kun griza barbo, vestita per ore brodita togo kaj kun ora ringo sur la kapo [2]. Togo (laguno)1. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro VI2. B. Prus, trad. Kazimierz Bein: La Faraono, vol. 1, Ĉapitro XXV angle: toga beloruse: тога bulgare: тога ĉeĥe: tóga, říza france: toge germane: Toga hispane: toga hungare: tóga japane: トーガ katalune: toga nederlande: toga pole: toga portugale: toga ruse: тога slovake: tóga tibete: བཟན་ ukraine: тоґа administraj notoj