tik/o Z PV tikoserĉi 'tiko' [tik1.0o] [tik1.0o.TEKS] Speco de tolo el duobligitaj fadeno; ofte striita lina aŭ kotona, uzata por fari sakon de matraco: la kuiristo komencis pridemandi, kien iras la servisto, vestinte sin, kiel por festo, anstataŭ la tola jaketo kaj tika antaŭtuko [1]. Rim.: Tiko signifas ankaŭ nevolan tiriĝon de muskolo. 1. A. Grin, trad. J. Finkel: La vojo nenien, 2008 angle:[tik1.0o.RIM_HOM] (mattress) ticking beloruse: цыт, цік (тканіна) ĉeĥe: tic, tik, škubání france: coutil germane: Zwillich hungare: csinvat, zsávoly japane: チック, けいれん nederlande: tijk ruse: тик (ткань) slovake: nervózne mykanie svalu ukraine: тик administraj notoj