tar/o PIV1 taroserĉi 'taro' [tar1.0o] [tar1.0o.BOT] Plurjara vegetaĵo kun grandaj folioj, kultivata en tropikaj landoj pro manĝeblaj rizomo kaj folioj; specio el la genro kolokazio (Colocasia esculenta): en la monto ĉefa manĝaĵo estis radiktuberoj kiel batato, taro, manioko [1]. tarotuberoj CC-BY-SA-3.0 [2] Rim.: Laŭ BL: Prefere diru manĝebla kolokazio. taro (ujomaso)1. Hemmi Yô, trad. Doi ĉieko: Homoj manĝantaj, la perdita gusto de Pinatubo, p. 24a2. David Monniaux, propra verko: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Colocasia_esculenta_P1190432.jpg angle: taro beloruse: тара (расьліна) ĉeĥe: tára, váha obalu france: arouille violette, chou de chine, dachine, taro germane: Taro japane: 風袋 [ふうたい] katalune: taro latinece: Colocasia esculenta pole: taro, kolokazja jadalna portugale: taioba, inhame slovake: tara, váha obalu svede: taro administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto.