tabernakl/o ^Z

tabernaklo

serĉi 'tabernaklo'

[tabern.0o]

1.: [tabern.0o.BIB]; Ĉe la antikvaj Hebreoj, portebla templo ‐ tendo en kiu estis konservata la kesto de atesto: ĉar nubo de la Eternulo estis super la tabernaklo dum la tago, kaj fajro estis dum la nokto super ĝi, antaŭ la okuloj de ĉiuj Izraelidoj en ĉiuj iliaj marŝoj [1].
2.: [tabern.0o.KRI]; Ŝranketo en altarejo , en kiu oni konservas konsekritajn eŭkaristiaĵojn. hostiujo

1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 40:38

beloruse:: табэрнакль, табэрнакул, скінія, даразахавальніца
ĉeĥe:: sanktuárium, sanktuář, skříňka na hostie, svatostánek, tabernákl, tabernákulum
france:: tabernacle
germane:: Tabernakel
hungare:: 1. frigysátor 2. tabernákulum, szentségház
japane:: 幕屋 [まくや], 聖櫃 [せいひつ]
katalune:: tabernacle
nederlande:: tabernakel
pole:: 2. tabernakulum
portugale:: tabernáculo
ruse:: 1. скиния 2. дарохранительница
slovake:: sanktuárium, skrinka na hostie, svätostánok
svede:: tabernakel
ukraine:: дарохранильниця, дарохоронильниця, кивот