Åva/o

Åvao

serÄi 'ŝvao'

[sxva.0o]

1.: [sxva.0o.FON]; Vokalo meze alta kaj meze profunda, kies IFA-signo estas /É/; en multaj lingvoj Äi funkcias kiel parolsono âneÅtralaâ (la rezulto de neÅtraligo²): iuj legantoj ne konservas Äiujn ellaseblajn Åvaojn [1]; Åvao estas la plej ofta sono en la angla lingvo.
2.: [sxva.0o.TIP]; La nomo de litero âÉâ kiu signas Åvaon¹ en kelkaj alfabetoj (ekz-e IFA, la azera).
3.: [sxva.0o.hebrea]; Sublinia dupunkto, uzata en la hebrea skribo por indiki kadukan /e/ (t.e. la vokalon /e/ aÅ nenion)/
Rim.: Kvankam la terminoj Åvao¹ kaj Åvao² devenas de la hebrea nomo de Åvao³, tamen nek nun, nek iam antaÅe Åvao³ sonis aÅ aspektis simile. [Sergio Pokrovskij]

1. Marc Bavant: Silabo kaj silabado, Lingva kritiko

~o: Mankas dua fontindiko.