strand/o strandoserĉi 'strando' [strand.0o] Sablobordo taŭga por banado: ĉiu poŝtmarko vivkolore prezentas unu el la birdoj kutime observataj sur la kamparo aŭ ĉe la strandoj de la Verda Insulo [1]; partoprenantoj en la 90a Universala Kongreso en Vilniuso surpriziĝos, ekvidinte apud la kongresejo palmojn kaj strandon [2]. plaĝo1. Irl: Arto kaj naturo, Monato, 1998/05, p. 282. last: Strando-frando, Monato, 2005/06, p. 18 angle: beach beloruse: пляж ĉeĥe: pláž, písečné pobřeží ĉine: 海滩 [hǎitān], 海灘 [hǎitān], 沙滩 [shātān], 沙灘 [shātān], 海边 [hǎibiān], 海邊 [hǎibiān], 滩 [tān], 灘 [tān] france: plage germane: Strand hispane: playa hungare: strand itale: spiaggia japane: 浜辺 [はまべ], 砂浜 [すなはま] katalune: platja nederlande: strand pole: plaża portugale: praia ruse: пляж slovake: pláž, pobrežie, štrand svede: strand ukraine: пляж administraj notoj