stigm/o PVEF stigmoserĉi 'stigmo' [stigm.0o] [stigm.0o.BOT] Supra parto de la pistilo ricevanta la polenon: kiam la poleno de planto de iu familio estas metita sur la stigmo de planto de malsama familio, ĝi estas tute senefika [1]. 1. Ĉarlz Darvin, trad. Klivo Lendon: La Origino de Specioj, ĉapitro 8a angle: stigma beloruse: рыльца (кветкі), лычок (кветкі) ĉeĥe: stigma, znaky france: stigmate (en botanique) germane: Narbe hispane: estigma (bot.) hungare: bibe itale: stigma (bot.) japane: 柱頭 [ちゅうとう], 気門 [きもん] katalune: estigma (bot.) nederlande: stempel (bot.) pole: znamię (słupka) ruse: рыльце (часть пестика) slovake: stigma, znaky ukraine: рильце, трахея (комахи) administraj notoj