stanc/o JED stancoserĉi 'stanco' [stanc.0o] 1.[stanc.0o.POE] Okversa strofo: Don Kiĥoto konas iom da toskana lingvo, kaj mi eĉ povas deklami kelkajn stancojn de Ariosto [1]; [mi] povas originlingve reciti stancojn el la poezio de Camões [2]; 46 kantoj, kiuj havas po 80 al 100 stancojn, preskaŭ 5000 sume, ĉiu stanco havas 8 versojn kun la rimaranĝo abababcc [3]. 2.[stanc.0o.strofo] (evitinde) strofo 1. Don Miguel de Cervantes Saavedra: Don Kiĥoto de la Manĉo en Barcelono (5 ĉapitroj), Ĉapitro LXII2. La Ondo de Esperanto, 2003, № 5 (103)3. Vikipedio, Orlando Furioso angle: stanza 1. octave (poetry), octet (poetry) beloruse: станс ĉeĥe: stance ĉine: 一節詩 [yījiéshī], 一节诗 [yījiéshī] france: stance, stanza germane: 1. Stanze hungare: 1. stanza japane: スタンザ katalune: 1. octava nederlande: 1. stanza ruse: станс slovake: osemveršová strofa, stanca ukraine: станс administraj notoj