stakat/o MuzTerm stakatoserĉi 'stakato' [stakat.0o] Voĉa aŭ muzikila sonigo, kiu disigas la sinsekvajn tonojn per abruptaj ekoj aŭ eĉ paŭzetoj: ĉinajn tamburojn oni uzas ofte por mallongaj, eksplodaj akcentoj aŭ stakato-figuroj [1]. legato 1. Vikipedio, Drumo angle: staccato beloruse: стаката (наз.) france: staccato germane: Staccato hungare: szaggatott előadásmód, staccato itale: staccato pole: staccato ruse: стаккато ukraine: стакато (у знач. ім.) stakateserĉi 'stakate' [stakat.0e] Mallige, disigante la sinsekvajn tonojn: li direktis al la enketistoj, stakate, strangajn, tuj estingatajn ridetojn [2]; mallongaj, […] monotonaj kaj stakataj frazoj [3]. abrupte, intermite, malkohere 2. Johán Valano: Ĉu ni kunvenis vane?, 83. Monato, Paul Gubbins: Voĉo de riproĉo, 2012 angle: choppily beloruse: стаката (прысл.) ĉeĥe: staccato france: staccato germane: abgehackt (Töne) hungare: szaggatottan, staccato itale: staccato ruse: стаккато slovake: staccato ukraine: стакато (коротко, уривчасто) administraj notoj