staj/o PVEF stajoserĉi 'stajo' [staj.0o] [staj.0o.SHI] Ŝnurego, subtenanta mastojn flanke, antaŭe aŭ malantaŭe, kaj fiksata al ŝiprandoj; vanto: li staris tenante sin per la stajoj, parolis al si mem kaj ĝemis laŭte kiam ajn la ŝipo marteladis sur la rokon [1]. 1. R. L. Stevenson, trad. A. Goodheir: Forkaptita, 1976 angle: stay, guy beloruse: расьцяжка (паміж шчогламі), ванта ĉeĥe: napínací lano stožáru, výztužné lano ĉine: 安全索 [ānquánsuǒ] france: hauban germane: Stag, Halteseil, Abspannseil, Wanten hispane: tirante japane: 支索 [しさく], ステー pole: sztag portugale: estai, tirante ruse: растяжка, расчалка, ванта, штаг slovake: napínacie lano, výstužné lano ukraine: опора, розпірка, відтяжка, скріпа, люнет, брас, ванта, розчалка, підпора administraj notoj