solstic/o PV solsticoserĉi 'solstico' [solsti.0o] Tempo, kiam la suno estas plej malproksime de la ekvatoro: somera, vintra solstico; niaj junulinoj sekrete kunvenas ĉe la somera solstico [1]; unu jaro estas la tempo, kiu pasas inter unu vintra solstico (plej ofte okazanta la 21an de decembro) kaj la sekva [2]; la solargrafo […] fotas la sunon en la ĉielo inter du solsticoj [3]. ekvinokso 1. H. A. Luyken: Pro Iŝtar, Ĉapitro I2. Monato, Walter Klag: Alia kalendaro eblas, 20153. Monato, Julius Hauser: Rivelita: la movado de la suno, 2012 angle: solstice beloruse: сонцастаяньне ĉeĥe: slunovrat, solsticium ĉine: 日至 [rìzhì], 至日 [zhìrì] france: solstice germane: Sonnenwende hungare: napforduló japane: 至 [し] nederlande: solstitium, dag-en-nachtevening pole: przesilenie dnia z nocą ruse: солнцестояние slovake: slnovrat ukraine: сонцестояння solsticaserĉi 'solstica' [solsti.0a] Rilatanta al solsticoj: solsticaj punktoj; la vetero, kiu ĝis nun estis belega, subite kaj minace ŝanĝiĝis, kiel tio ofte okazas dum la solsticaj epokoj [4]; la Jula rito, pli antikva ol la homo kaj destinita pluvivi lin, la praa solstica rito de l’ printempa promeso post la neĝoj Sol . 4. Henri Vallienne: Kastelo de Prelongo, Ĉapitro Naŭa beloruse: зьвязаны з сонцастаяньнем ĉeĥe: obratníkový france: solsticial germane: Sonnenwend- japane: 至の [いたるの] pole: przesileniowy slovake: obratníkový administraj notoj