Slavon/o

Slavono

serÄi 'Slavono'

[slavon.0o]

: Komuna literatura lingvo de la sudaj slavoj (9â18 jc), orientaj slavoj (10â18 jc), moravoj kaj ÄeÄ¥oj (9â11 jc), rumanoj kaj moldavoj (14â18 jc), plu uzata de la ortodokse kristanaj slavoj kiel lingvo religia: inter la lokaj variaÄµoj de Slavono menciindas la orientslava, bulgara, makedona, serba, kroata-glagolica, ÄeÄ¥a kaj rumana; dum almenaÅ sep jarcentoj Slavono estis la literatura lingvo de la ortodoksiaj slavoj kaj rumanoj [1].
Rim.: Dum longa tempo Slavono estis la Äefa aÅ eÄ sola literatura lingvo de pluraj slavaj popoloj, kaj oni rigardis kaj nomis Äin la slava. Post la 18a jc la nocio slava lingvo iÄis supernocio ara, kaj por eviti konfuzon, oni komencis uzadi diversajn adjektivojn, por neprigi la sencon individuan: la klasikan Slavonon de la frua periodo iuj nomas âmalnovslavaâ (kvankam logike parolante, malnovrusa ankaÅ estis unu el malnovslavaj lingvoj), kaj la tuton da lokaj variaÄµoj de Slavono en pli malfruaj epokoj, âeklezislava lingvoâ (ankaÅ malÄuste, Äar Äi krome estis la lingvo de scienco, diplomatio kaj politikaj pamfletoj). Krome, la lingvanoj mem Äiam konsciis Slavonon kiel unu kontinuan tuton, ekde la Praslavono cirila-metodia Äis la sinoda Slavono de la elizabeta Biblio. En Esperanto tiaj mallertaj elturniÄoj estas nenecesaj kaj nerekomendindaj. [Sergio Pokrovskij]

1. La Ondo de Esperanto, 1999, No 3 (53)

angle:: Church Slav(on)ic, Slavonic (US)
beloruse:: ÑÑÐ°ÑÐ°ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ°Ñ Ð¼Ð¾Ð²Ð°
Äine:: å¤æä¼æ¯æå¤«è¯ [gÇjiÃ ohuÃ¬sÄ«lÄfÅ«yÇ], å¤æææ¯æå¤«èª [gÇjiÃ ohuÃ¬sÄ«lÄfÅ«yÇ], æä¼æ¯æå¤«è¯ [jiÃ ohuÃ¬sÄ«lÄfÅ«yÇ], æææ¯æå¤«èª [jiÃ ohuÃ¬sÄ«lÄfÅ«yÇ]
france:: Slavon, vieux slave
germane:: Altbulgarisch, Altkirchenslawisch, Altkirchenslavisch [fak], Kirchenslawisch, Kirchenslavisch [fak]
hungare:: Ã³szlÃ¡v, egyhÃ¡zi szlÃ¡v
nederlande:: Oudslavisch, Oudbulgaars, Kerkslavisch
ruse:: ÑÑÐ°ÑÐ¾ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹ ÑÐ·ÑÐº, ÑÐµÑÐºÐ¾Ð²Ð½Ð¾-ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹, Ð´ÑÐµÐ²Ð½ÐµÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹ Ð»Ð¸ÑÐµÑÐ°ÑÑÑÐ½ÑÐ¹ ÑÐ·ÑÐº variaÄµoj de ~o: Ð¸Ð·Ð²Ð¾Ð´Ñ ÑÐµÑÐºÐ¾Ð²Ð½Ð¾ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¾Ð³Ð¾ ÑÐ·ÑÐºÐ°.

serÄi 'Slavona'

[slavon.0a]

: Rilata al Slavono: slavonaj alfabetoj (glagolico kaj kirilico); la Slavona Biblio; slavona diservo; Äiuj historiaj fontoj parolas nur pri unu nove inventita Slavona alfabeto, kvankam ni bone scias, ke ili estis du [2].

2. La Ondo de Esperanto, 1999, No 1 (51)

beloruse:: ÑÑÐ°ÑÐ°ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÑ
ruse:: ÑÑÐ°ÑÐ¾ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹, ÑÐµÑÐºÐ¾Ð²Ð½Ð¾-ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹, ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ð¹ (ÑÐµÑÐº.) s~aj alfabetoj: ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¸Ðµ Ð°Ð·Ð±ÑÐºÐ¸. ~a Biblio: ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ°Ñ Ð±Ð¸Ð±Ð»Ð¸Ñ. s~a diservo: Ð±Ð¾Ð³Ð¾ÑÐ»ÑÐ¶ÐµÐ½Ð¸Ðµ Ð½Ð° ÑÐµÑÐºÐ¾Ð²Ð½Ð¾-ÑÐ»Ð°Ð²ÑÐ½ÑÐºÐ¾Ð¼ ÑÐ·ÑÐºÐµ.

serÄi 'Slavoniĝo'

[slavon.0igxo]

: ÅanÄiÄo en lingvo kaj literaturo kaÅzita de tradicioj slavonaj: la unua slavoniÄo (en la Kieva regno); la dua slavoniÄo (en la Moskva regno).

serÄi 'Slavonaĵo'

[slavon.0ajxo]

: Vorto, frazaÄµo aÅ gramatikaÄµo el Slavono uzata en alia lingvo (precipe en la rusa), ofte por stila efekto aÅ por terminfarado.