¹⁰slav/o ^PIV1

Ano de slavlingva nacio: germanoj kaj slavoj, naskitaj kaj loĝantaj en la sama regno, rigardas sin reciproke kiel fremdulojn [1]; slavoj ofte posedas en Esperanto pli bonan stilon, ol germanoj aŭ romanoj [2]; kelkaj Slavoj komencis sian literaturan agadon nur post 1900, kaj, do, aperigis siajn verkojn samtempe kun la verkistoj de la franca skolo [3].

Rilata al slavoj, ilia historio kaj lingvoj: la slavofiloj, […] tiaj en la 4-a jardeko de la 19-a jarcento oni nomis en Rusujo la partianojn de l’ unuiĝo de ĉiuj slavaj popoloj [4]; li ankaŭ volis krei novan lingvon, kiu enhavus en si multajn vortojn slavajn [5]; Rask prezentis eksterordinare korektan komparan gramatikon de la gotaj, slavaj, litova, latina kaj greka lingvoj [6]; kelkaj esperantistoj pensas ke mi uzas en miaj verkoj stilon slavan [7].

Slavlingva aparta dirmaniero: kelkaj el la Esperantaj idiotismoj estas prenitaj ankaŭ el la lingvoj slavaj […], ili tamen estas ne slavismoj, sed esperantismoj, ĉar ili fariĝis parto de la lingvo [8].

Fakulo pri filologiaj, historiaj aŭ etnografiaj studoj de la slava mondo: mi estas slavisto […] mia intereskampo estis do ĉiam Orienteŭropo [9]; Aleksandr Duliĉenko, renoma lingvisto kaj slavisto distingita en 2005 per esplorpremio de la Fondaĵo Alexander-von-Humboldt [10]; Carsten Fledelius, kiu estas konata slavisto kaj respektata komentisto pri orienteŭropaj aferoj aperigis […] siajn personajn spertojn kaj impresojn pri Kaliningrad [11].

Kultura kaj politika movado celanta unuigi la slavojn, aktiva en la 18a kaj 19a jarcentoj.

Lingvo apartenanta al la slava branĉo de la hindeŭropa lingvofamilio: la rusa, la pola, la bulgara, Slavono k.a.: estas vero, ke slavoj ofte posedas en Esperanto pli bonan stilon, ol germanoj aŭ romanoj; sed tio ĉi venas ne de tio, ke la stilo en Esperanto estas slava, sed nur de tio, ke la slavaj lingvoj havas vortordon pli simplan kaj sekve ankaŭ pli proksiman al la vortordo en Esperanto [12].