slab/o PIV1 slaboserĉi 'slabo' [slab.0o] [slab.0o.KON] Granda plato el ŝtono, betono aŭ alia solida, peza substanco, uzebla en konstrulaboroj: vi trovos en tiu kelo slabon de la pavimo, kiun oni delokis [1]; ĉu iu subita frapo per ŝia mano forfrapis la subtenon kaj igis la slabon fali [2]? ŝtonplato, tabulo, tegolo, ŝindo, kahelo 1. V. Hugo, trad. D. Luez: Angelo, Tirano de Padovo, 3:2:11, Franca Esperantisto, 1986-07, numero 373a2. A. Conan Doyle, trad D. Booton: La musgrava rito, [vidita en 2006-12] angle: slab beloruse: пліта (канструкцыйная, будаўнічая) ĉeĥe: deska ĉine: 石板 [shíbǎn], 扁坯 [biǎnpī], 板皮 [bǎnpí] france: dalle germane: Deckplatte itale: lastra nederlande: dekplaat pole: płyta, tafla slovake: doska ukraine: сляб, плита, пластина administraj notoj