skori/o ^JED

skorio

serĉi 'skorio'

[skori.0o]

1.: [skori.0o.TEK]; Vitreca materio, kiu per fandado apartiĝas de metalminaĵoj: (figure) via arĝento fariĝis skorio [1]; dikaj tavoloj de malnova, altforna skorio ^InfanTorent2; dum la fabrikado de ŝtalo el gisfero, formiĝas, kiel rezulto de puriga procezo, skorio, kiu konsistas ĉefe el kompleksaj kombinaĵoj de kalcio kun fosforo [2].
2.: [skori.0o.cindra]; Porohava, krusta cindro kunfandiĝinta pro alta temperaturo; unuopa peco de tiu cindraĵo: la hejtisto rompis per peza longa ferstango la skoriojn de sur la kradoj, la skorioj sidis firme ^MortulŜip; la hejtisto suprensaltis kaj stamfe forskuis de siaj piedoj la ardantajn skorierojn [3].

1. trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Jesaja 1:22
2. W. F. Rolt: El la Polvo de la Tero, 1967
3. B. Traven, trad. Hans Georg Kaiser: Mortula Ŝipo, Rakonto de usona maristo, Ĉapitro 30