skit/o PIV1 skitoserĉi 'skito' [skit.0o] [skit.0o.ETN] Ano de popolo vivinta en la stepo de Skitujo, proksimume inter la 10a kaj la 1a jarcentoj a. K., parte migre, parte fikshejme, parolinta hindeŭropan lingvon: la Skitoj ne tro ŝatas paroladonZ ; la skitoj, tiel kruelaj, kiel haŭtoblankaj [1]. 1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, ĉapitro 18a, p. 127a angle: Scythian beloruse: скіф ĉine: 獯 [Xūn] france: Scythe (subst.) germane: Scythe hungare: szkíta japane: スキタイ人 [スキタイじん] katalune: escita (subst.) pole: Scyt ruse: скиф ukraine: скіф skitaserĉi 'skita' [skit.0a] [skit.0a.ETN] Rilata al skitoj. angle: Scythian beloruse: скіфскі ĉeĥe: skythský france: scythe (adj.) germane: scythisch hispane: escita hungare: szkíta, szittya katalune: escita (adj.) pole: scytyjski ruse: скифский slovake: skýtsky ukraine: скіфський Skitujoserĉi 'Skitujo' [skit.0ujo] [skit.0ujo.GEOG] La lando loĝata siatempe de la skitoj, norde de la Nigra Maro, precipe en nunaj Ukrainujo kaj okcidenta Rusujo. Skitio angle: Scythia beloruse: Скіфія france: Scythie germane: Scythien hungare: Szkítia, Szittyaföld katalune: Escítia pole: Scytia ruse: Скифия administraj notoj ~o: Mankas verkindiko en fonto. ~a: Mankas dua fontindiko. ~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro. S~ujo: Mankas dua fontindiko. S~ujo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.