skit/o PIV1
skito
Ano de popolo vivinta en la stepo de Skitujo, proksimume inter la 10a
kaj
la 1a jarcentoj a. K., parte migre, parte fikshejme, parolinta
hindeŭropan lingvon:
la Skitoj ne tro ŝatas paroladonZ
;
la skitoj, tiel kruelaj, kiel haŭtoblankaj
[1].
- angle:
- Scythian
- beloruse:
- скіф
- ĉine:
- 獯 [Xūn]
- france:
- Scythe (subst.)
- germane:
- Scythe
- hungare:
- szkíta
- japane:
- スキタイ人 [スキタイじん]
- katalune:
- escita (subst.)
- pole:
- Scyt
- ruse:
- скиф
- ukraine:
- скіф
skita
- angle:
- Scythian
- beloruse:
- скіфскі
- ĉeĥe:
- skythský
- france:
- scythe (adj.)
- germane:
- scythisch
- hispane:
- escita
- hungare:
- szkíta, szittya
- katalune:
- escita (adj.)
- pole:
- scytyjski
- ruse:
- скифский
- slovake:
- skýtsky
- ukraine:
- скіфський
Skitujo
La lando loĝata siatempe de la skitoj, norde de la Nigra Maro, precipe en
nunaj Ukrainujo kaj okcidenta Rusujo.
Skitio
- angle:
- Scythia
- beloruse:
- Скіфія
- france:
- Scythie
- germane:
- Scythien
- hungare:
- Szkítia, Szittyaföld
- katalune:
- Escítia
- pole:
- Scytia
- ruse:
- Скифия
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.
~a:
Mankas dua fontindiko.
~a:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
S~ujo:
Mankas dua fontindiko.
S~ujo:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.