skandinav/o PIV1 skandinavoserĉi 'skandinavo' [skandinav.0o] [skandinav.0o.ETN] Ano de iu el la popoloj ekloĝintaj en Skandinavujo: laŭ Faarlund, la angla, kian ni konas hodiaŭ, estas tamen rekta ido ne de la praangla, sed de la lingvo parolata de la skandinavoj, kiuj ekloĝis sur la britaj insuloj [1]. 1. O. Prytz: Ĉu la angla ne devenas de la praangla?, Monato, 2014:7, p. 16a beloruse: скандынаў france: scandinave japane: スカンジナビア人 [スカンジナビアじん] pole: Skandynaw portugale: escandinavo ukraine: скандинав(ець) Skandinavujoserĉi 'Skandinavujo' [skandinav.0ujo] [skandinav.0ujo.GEOG] Nordokcidenta kontinenta parto de Eŭropo en moderna epoko konsistanta el Norvegujo, Svedujo, Danujo; Skandinavio: skandinavujo origine havis fortan farmistan tradicion [2]. 2. L. Kolbe, trad. M. Rauhamaa: Hejmo, familio kaj bonfartŝtato -- eŭropaj realigoj, [1994?] beloruse: Скандынавія ĉine: 斯堪地納維亞 [Sīkāndìnàwéiyà], 斯堪地纳维亚 [Sīkāndìnàwéiyà] france: Scandinavie pole: Skandynawia portugale: Escandinávia administraj notoj