¹sintaks/o

sintakso

serĉi 'sintakso'

[sintak.0o]

1.: [sintak.0o.GRA]; Parto de la gramatiko rilatanta al la konstruo de la frazoj, tio estas al la ordo, klasoj, rilataj funkcioj de vortoj kaj vortgrupoj en frazoj: oni instruas lingvistikon kutime […] laŭ specifaj fakoj (fonetiko, morfologio, sintakso) [1]; en la portugala lingvo la sintakso de la informaj kaj la demandaj frazoj estas egalaj [2]; feliĉe Esperanton influis ĉe ĝia ekesto kaj evoluo la rusa kaj la germana, tiel kontraŭpezante la romanidajn vortaron kaj sintakson [3]. semantiko
2.: [sintak.0o.libro]; Lernolibro instruanta tiun parton de la gramatiko.

1. Donald Broadribb: Utila poŝvortaro pri lingvistiko, Monato, 2005/01, p. 25
2. May Bijleveld: Je defendo de liplegado, Monato, 2001/12, p. 13
3. Christian Declerck: Kiun vojon?, Monato, 2000/04, p. 4

serĉi 'sintaksa'

[sintak.0a]

: [sintak.0a.rilata]; Rilata al vortaranĝaj fenomenoj kaj reguloj: „la ajmara estas rigora kaj simpla – kio signifas, ke ĝiaj sintaksaj reguloj ĉiam validas“ [4]; sintaksaj malsimilecoj inter […] du lingvoj [5].

4. Garbhan MacAoidh: La ajmara, Monato, 2002/02, p. 26-28
5. Hèctor Alòs i Font: La turka: pli granda, pli diversa familio, Monato, 2013/06, p. 22