sepult/i

sepulti

serĉi 'sepulti'

[sepult.0i]

(tr)

: [sepult.0i.FUN]; Prizorgi la kadavron de mortinto per entombigo, bruligo aŭ alia mora procedo: la reĝino Artemiza sepultis sian edzon […] en tombon […] grandiozan [1]; ne nur ĉerkoĉare ŝanĝiĝas la sepulta kulturo, pli altan ŝparefikon jam kunportis la aktuala multobliĝo de urnaj enterigoj [2]; liaj amikoj kaj parencoj kunvenis ĉe sepultistejo, la rabeno ĉantis funebran kadiŝon per forta, klara voĉo, kiu gvidis la lamentantojn [3].

1. Miguel de Cervantes Saavedra, trad. Fernando de Diego: La inĝenia hidalgo Don Quijote de la Mancha, parto 2a, ĉapitro 8a, p. 438a
2. Monato, Franz-Georg Rössler: Ĉerkoĉare monoŝpare, 2014
3. Monato, Steven K. Smith: La Helpanto, 2009

serĉi 'sepulto'

[sepult.0o]

: [sepult.0o.FUN]; Parto de funebro kiam oni prizorgas la korpon de la mortinto: Vilela prizorgis la sepulton, la mortokultojn, kaj la inventaron [4]; pluvego […] trafis ĉe la urbolimo sepultoprocesion de eksiĝinta brigadestro [5].

4. Machado de Assis, trad. Paulo Viana: La divenistino kaj aliaj rakontoj, Oportuno, jaro 2005a, p. 12a
5. La Ondo de Esperanto, 1999, No 6 (56)

serĉi 'sepultejo'

[sepult.0ejo]

: [sepult.0ejo.FUN]; Loko por restaĵoj de mortintoj; tombo: la sekvaj papoj […] ofte vizitis la sepultejon de la apostolo, situanta en la kripto de loka katedralo [6].

6. Rafaela Urueña: Vojoj al la sankta urbo, Monato, 2000/03, p. 24