semantik/o semantikoserĉi 'semantiko' [semant.0o] 1.[semant.0o.fako] Scienco studanta la vortojn konsideratajn laŭ ilia signifo: etimologio ne estas semantiko avertas estontajn vortaristojn kaj kompulsiajn legantojn de la eseoj de Karolo Piĉ, ke origino de vorto ne egalas ties signifon [1]; dezirendas pli da atento al la simpla semantiko, kiu instruas al ni vidi kaj kompreni la foran originon de vortoj [2]. 2.[semant.0o.signifo] La signifo de vorto aŭ esprimo: semantiko kaj gramatika priskribo de „ambaŭ“ [3]; la idealo matematika estas redukti semantikon al sintakso [4]; Semantika Reto [5]. 1. Monato, Antonio Valén: Klero kaj klaro delektos la leganton2. Monato, Jo Haazen: Klareco kaj simpleco, fundamento por nova epoko3. Antonio Alonso Núñez: Tri prilingvaj artikoloj4. Vikipedio, Formala lingvo5. Vikipedio, Semantika Reto angle: semantics beloruse: сэмантыка ĉeĥe: sémantika, významosloví ĉine: 語意 [yǔyì], 语意 [yǔyì], 語義學 [yǔyìxué], 语义学 [yǔyìxué] france: sémantique germane: Semantik hispane: semántica hungare: jelentéstan, szemantika itale: semantica japane: 意味論 [いみろん] katalune: semàntica nederlande: semantiek perse: معناشناسی pole: semantyka ruse: семантика slovake: náuka o význame slov, sémantika svede: semantik ukraine: семантика administraj notoj